Najczęściej zadawane pytania

JAKIE WYMAGANIA MUSI SPEŁNIĆ PRODUCENT WPROWADZAJĄCY NA RYNEK TARCICĘ KONSTRUKCYJNĄ,  CZY OBOWIĄZKOWE JEST  ZNAKOWANIE  „CE” TARCICY ?.

Z dniem 1 lipca 2013 roku weszły w życie przepisy unijne dotyczące wprowadzania na rynek materiałów budowlanych, w tym także tarcicy konstrukcyjnej. Tym samym przed wprowadzeniem ich do sprzedaży muszą być oznakowane znakiem CE (etykieta CE) oraz posiadać Deklarację Właściwości Użytkowych, która zawiera zasady jego stosowania oraz opis cech wyrobu w oparciu o badania ( w przypadku tarcicy konstrukcyjnej-Badania Typu).

Zgodnie z zamierzeniem, nowe przepisy kładą duży nacisk na bezpieczeństwo wprowadzanych na rynek produktów i związaną z tym faktem odpowiedzialność producenta. Po jego stronie leży posiadanie stosowne badania potwierdzające jakość produkowanych przez niego materiałów.

Nowe regulacje prawne wymuszają na producencie podanie na etykiecie CE numeru partii, serii lub jakikolwiek inny element umożliwiający identyfikację na daną partię wyrobu, co w znaczny sposób zwiększy identyfikowalność wyrobów i ukróci proceder związany z nieuczciwym wykorzystywaniem oznakowania CE przez osoby trzecie, często podszywające się pod producenta. Dodatkowo na Deklaracji Właściwości Użytkowych w imieniu producenta tarcicy konstrukcyjnej będzie musiał się podpisać imiennie pracownik, wraz z podaniem funkcji jaką pełni w danym zakładzie.

Oczywiste jest, że w celu wystawienia etykiety CE i związanej z nią Deklaracji Właściwości Użytkowych producent musi spełnić szereg wymagań związanych z dokumentacją zawartą w ZKP (Zakładowej Kontroli Produkcji) oraz zatrudniać co najmniej jedną osobę posiadającą stosowne kompetencje do sortowania tarcicy konstrukcyjnej – brakarza. W przypadku kontroli Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego producent na jego prośbę będzie musiał udostępnić całą powyższą dokumentację, która między innymi potwierdzi właściwości wprowadzanej przez niego do obrotu tarcicy konstrukcyjnej.

JAKI OBECNIE ISTNIEJE PODZIAŁ TARCICY KONSTRUKCYJNEJ ZE WZGLĘDU NA KLASY SORTOWNICZE I WYTRZYMAŁOŚCIOWE ?

System norm europejskich dość spójnie reguluje zasady obliczania, projektowania i samej realizacji konstrukcji z tarcicy konstrukcyjnej. Oprócz Eurokodu 5 (PN-EN 1995-1-1) bardzo istotna jest norma EN 338 „ Drewno konstrukcyjne-klasy wytrzymałości”, w której podane zostały charakterystyczne wartości parametrów wytrzymałościowych drewna konstrukcyjnego dla różnych klas.

Najistotniejsza dla producentów tarcicy konstrukcyjnej litej jest zharmonizowana norma EN14081-1:2005+A1:2011, w której określono podstawowe wymagania dotyczące zasad sortowania wizualnego dla wszystkich klas sortowniczych, badania typu, trwałość naturalną czy reakcję na ogień. Zgodnie z obowiązującymi przepisami Tarcicę w naszym kraju sortuje się głównie wizualnie, zgodnie z normą PN-D-94021:1982 „ Tarcica konstrukcyjna sortowana metodami wytrzymałościowymi”. W powyższej normie rozróżniamy trzy klasy sortownicze dla wszystkich gatunków tarcicy iglastej. Są to klasy:

• KW klasa wyborowa;
• KS klasa średnia;
• KG klasa gorsza.

W powiązaniu z normą PN-EN 1995-1-1 (Eurokod5) „Projektowanie konstrukcji drewnianych, część 1-1: Zasady ogólne i zasady dla budynków” relacja klas sortowniczych dla drewna konstrukcyjnego litego wg PN-D-94021:1982 w stosunku do klas wytrzymałościowych wg PN-EN 338:2011 przedstawia się następująco:

Zgodnie z powyższym możemy wysortować tarcicę z drewna np. sosny tylko w trzech klasach wytrzymałościowych tj.: C35, C24 i C20. Wszystkie pozostałe klasy nie powinny zgodnie z tym występować w projektach. Osoby odpowiedzialne za projektowanie konstrukcji z tarcicy konstrukcyjnej litej powinni zwrócić szczególną uwagę na fakt, że w polskim drzewostanie jest niewiele drzew, które spełniają wymagania pod względem występowania wad, które po przetarciu będzie można zakwalifikować do klasy wyborowej, co w przypadku sosny da nam wytrzymałość C35. Statystyki mówią, że około 10% dłużycy iglastej z polskich lasów spełnia wymagania pod względem wad jak dla klasy wyborowej. Proszę przy tym pamiętać, że w tych 10% są także inne gatunki drzew iglastych np. jodła pospolita, której wytrzymałość w klasie wyborowej jest tylko C22. Tym samym zaleca się tylko obiekty o szczególnych wymaganiach projektować z drewna o wysokiej wytrzymałości. Najwięcej tarcicy konstrukcyjnej da się wyprodukować z naszego drzewostanu w klasie średniej, co dla sosny czy świerka daje nam wytrzymałość C24. Jest to w według naszej opinii bardzo dobra wytrzymałość, a projektanci coraz częściej powinni brać ją pod uwagę przy opracowywaniu projektów. Odpowiednie przeliczenia konstrukcji więźby dachowej z tarcicy konstrukcyjnej litej sprawią, że będziemy w stanie zamienić przyjęte w projektach klasy wyborowe na klasy średnie, czy też nawet klasy gorsze.

Categories: Certyfikacja drewna